Nie/ludzki – o człowieczeństwie Ariela i Kalibana w Burzy Szekspira

„Cały zysk, z Waszej nauki języka, że umiem teraz przeklinać” mówi Kaliban do Prospera w jednej z pierwszych scen sztuki. Prospero oczekuje wdzięczności za „uczłowieczenie” tej bestii, jaką jest dla niego jedyny rdzenny mieszkaniec wyspy. W wielu inscenizacjach postać Kalibana oscyluje między pierwotnie dzikim stworzeniem (którego agresja jest bliższa zwierzęciu) a całkiem ludzką istotą natury (której gniew i żal są równie usprawiedliwione, jak złość Prospera). Podobny dylemat rodzi postać Ariela – jego ogromne pragnienie wolności i strach przed ponowną niewolą, widoczne jest wyraźnie na przestrzeni sztuki. A jednak Prospero nie widzi niczego złego w utrzymywaniu owego ducha pod swoją kontrolą i władzą.
Na warsztatach na przykładzie fragmentu tekstu – spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, kim są dla nas te postaci? Metodą dramową, spróbujemy wejść w myśli i uczucia wszystkich stron tego konfliktu o człowieczeństwo i prawo do wolności. Dodatkowo – zobaczymy tę samą scenę w różnych realizacjach filmowych i teatralnych, aby sprawdzić, jak z tym samym problemem poradzili sobie znani reżyserzy i zaczerpnąć z tych rozwiązań inspiracji. Na koniec przygotujemy własne scenki, w których wcielimy się w bohaterów i odegramy wybrany fragment razem – zgodnie z tym, gdzie nas nasza interpretacja zaprowadzi.

Zajęcia dla uczniów i studentów w wieku 16-25 lat.